|
Opis Komitetu Światowego Dziedzictwa:
Na obrzeżach Port Louis - stolicy wyspy Mauritius, na obszarze 1.640 m kw. powstała w XIX w. pierwsza na świecie dzielnica najemnych robotników emigrujących za pracą. W 1834 r. rząd brytyjski wybrał Mauritius na miejsce „wielkiego eksperymentu”, polegającego na zastąpieniu niewolników wolną siłą roboczą. Pomiędzy 1834 a 1920 do Aapravasi Ghat przybyło prawie pół miliona najemnych pracowników z Indii, których zatrudniono na miejscowych plantacjach trzciny cukrowej lub przetransportowano do pracy na Wyspę Reunion, do Australii, południowo-wschodniej Afryki albo na Karaiby. Budynki pozostałe po kolonii najemnych robotników są jednym z najwcześniejszych zachowanych świadectw narodzin globalnego systemu ekonomicznego oraz jednej z największych fal emigracji w historii. |
|