Harar Jugol

travel

Opis Komitetu Światowego Dziedzictwa:

Otoczone pustynią i sawanną warowne miasto Harer (z ang. Harar) leży we wschodniej części Etiopii na płaskowyżu poprzecinanym głębokimi wąwozami. Znane jako czwarte ze świętych miast islamu, liczy 102 świątynie oraz 82 meczety, z których 3 pochodzą z X wieku. Między XIII a XVI w. miasto zostało otoczone murami (Jugol w języku Harer znaczy mur, twierdza). Większość miejskich domostw składa się z parterowego, trzypokojowego budynku oraz gospodarczego dziedzińca. Inny typ domostw zwany „indyjskim” wznoszony był przez indyjskich kupców pod koniec XIX wieku. Domy te są zwykle prostokątne, dwupiętrowe z werandą wysuniętą w kierunku dziedzińca bądź ulicy. Trzeci typ budynków to połączenie dwóch poprzednich. Architektura Hareru jest wyjątkowa i niespotykana nigdzie indziej w Etiopii ani też w innych miastach muzułmańskich. Obecny wygląd Hareru utrwalił się w XVI wieku i, podobnie jak w innych miastach muzułmańskich, charakteryzował się labiryntem wąskich uliczek i wyniosłymi fasadami. W latach 1520-1568 miasto pełniło funkcję stolicy królestwa Harari. Od końca XVI do XIX wieku było ważnym miastem handlowym oraz ośrodkiem nauczania koranicznego. Pod koniec XVII wieku miasto wraz z okolicą stało się niezależnym emiratem. W ciągu kolejnych 10 lat Harer był okupowany przez Egipt, a w roku 1877 został przyłączony do Etiopii. Mieszkańcy Hareru znani są z produkcji pięknych przedmiotów rzemiosła artystycznego: tkactwa, wikliniarstwa, czy introligatorstwa, a ich wyjątkowa koncepcja wystroju wnętrza domów jest najbardziej spektakularną częścią dziedzictwa kulturalnego miasta Harer. Na wyjątkowość Hareru składają się wpływy tradycji afrykańskiej i muzułmańskiej, widoczne w architekturze i urbanistyce oraz w wystroju wnętrz.