|
Opis Komitetu Światowego Dziedzictwa:
Obszar o powierzchni 34,654 ha, rozciągający się od podnóża wulkanu Tequila aż do głębokiej doliny rzeki Rio Grande, jest w całości porośnięty niebieską agawą. Od XVI wieku używano jej tutaj do wyrobu wysokoprocentowego alkoholu, a od co najmniej 2000 lat do produkcji fermentowanych napojów, jak również tkanin. Na charakterystyczny krajobraz składają się czynne do dziś destylatornie z XIX i XX wieku, których liczba odzwierciedla rosnący wówczas na świecie popyt na tequilę. Dziś uprawy agawy uważane są w Meksyku za element tożsamości narodowej. Oprócz pól uprawnych, obszar obejmuje: osady miejskie Tequila, Arena i Amatitan wraz z wielkimi zakładami fermentacji i destylacji agawy oraz licznymi zabytkowymi tabernas (destylatorniami, które działały nielegalnie w okresie rządów hiszpańskich), a także wykopaliska archeologiczne w Teuchitlan. W okolicy znajdują się okazałe hacjendy (rezydencje posiadaczy ziemskich), niektóre z XVIII wieku. Zarówno przetwórnie, jak i domy mieszkalne zbudowane są z cegły suszonej na słońcu, pokrytej wapnem w kolorze ochry. Charakterystyczne dla tej architektury są kamienne łuki i narożniki, specjalnie profilowane okna oraz neoklasycystyczne i barokowe zdobienia. Region jest przykładem połączenia starodawnej tradycji lokalnego przemysłu, sięgającej jeszcze czasów przedhiszpańskich, z nowoczesną technologią przywiezioną do Meksyku z Europy i Ameryki Północnej. Dokonane w pobliżu odkrycia archeologiczne potwierdziły obecność na tych terenach między II a IX wiekiem kultury Teuchitlan, która miała decydujący wpływ na rozwój regionu. Zapoczątkowała system upraw tarasowych, pozostawiając po sobie także domostwa, świątynie, wzgórza rytualne oraz boiska do gry w piłkę.
|
|