|
Opis Komitetu Światowego Dziedzictwa:
Wpis obejmuje zespół 46 domów zbudowanych pomiędzy XII a XX wiekiem w prowincji Fujian, około 120 km na południowy zachód od Cieśniny Tajwańskiej. Tulou to domy z gliny budowane pośrodku pół ryżowych lub plantacji herbaty czy tytoniu. Kilkupiętrowe budowle, wznoszone wokół kwadratowych lub okrągłych niezadaszonych dziedzińców, przeznaczone były dla około 800 osób każda. Budowano je dla celów obronnych, toteż większość okien wychodziła na obszerne wewnętrzne podwórze, a prowadziło do nich tylko jedno wejście. Domy, z których każdy mieścił najczęściej cały rodzinny klan, pełniły funkcje małych miejscowości i nazywane były „rodzinnymi królestwami” lub „tętniącymi życiem miasteczkami”. Zbudowane z błota wysokie wzmocnione ściany przykryte były dachówkami z szerokim, wystającym okapem. Najbardziej wypracowane konstrukcje pochodzą z XVII i XVIII wieku. Budynki dzielono na pionowe segmenty między rodziny, z których każda dysponowała kilkoma pomieszczeniami na każdym piętrze. W odróżnieniu od surowych ścian zewnętrznych, wnętrze tulou było wygodne i niejednokrotnie bogato zdobione. Tulou zostały wpisane jako wyjątkowo cenne dowody tradycji budowlanej i funkcji stanowiących przykład rzadkiego sposobu życia wspólnotowego i organizacji w celach obronnych, a ze względu na ich dostosowanie do warunków środowiskowych – również za przykłady wyjątkowego rodzaju osadnictwa. |
|