|
Opis Komitetu Światowego Dziedzictwa:
Szahr-e Suchte (Spalone miasto) leży na płaskowyżu irańskim u zbiegu dróg handlowych, które przebiegały tu w epoce brązu. Ruiny miasta wzniesionego z cegły pochodzą z czasów pojawienia się na terenie dzisiejszego wschodniego Iranu pierwszych społeczeństw cechujących się złożonymi układami społecznymi. Miasto założone ok. 3200 roku p.n.e. było zamieszkałe w czasie czterech głównych okresów historycznych do ok. 1800 roku p.n.e. W tym czasie w mieście wyodrębniło się kilka dzielnic: część reprezentacyjna, dzielnice z zabudową mieszkalną, obszary przemysłowe i tereny pochówku. Zmiany biegu rzek i zmiany klimatyczne prawdopodobnie były przyczyną wyludnienia się miasta na początku drugiego tysiąclecia. Budowle, miejsca pochówku i wiele znaczących przedmiotów odkrywanych w wyniku prac archeologicznych i dobrze zachowanych dzięki suchemu pustynnemu klimatowi, sprawiają, że obszar ten jest bogatym źródłem informacji o kształtowaniu się społeczeństw i kontaktów między nimi w III tysiącleciu p.n.e. |
|