|
Opis Komitetu Światowego Dziedzictwa:
Piękno tego samotnego, często zaśnieżonego stratowulkanu, znanego pod nazwą Fudżi, który góruje nad wioskami, morzem i jeziorami położonymi wśród lasów, od dawna inspirowało artystów i było celem pielgrzymek. Góra Fudżi jest przedstawiana w sztuce japońskiej od XI wieku, ale dopiero XIX-wieczne drzeworyty sprawiły, że stała się znakiem rozpoznawczym Japonii i wywarła wpływ na rozwój sztuki zachodniej.
Wpis obejmuje 25 miejsc, które oddają istotę sakralnego krajobrazu. W XII wieku Fudżi stało się ośrodkiem wyznawców ascetycznego buddyzmu, który powstał wskutek połączenia buddyzmu i szintoizmu. W górnej, 1500- metrowej części góry, liczącej 3776 m wysokości, znajdują się ścieżki pielgrzymkowe i sanktuaria, a u podnóża - świątynie Sengen-jinja, domy gościnne Oshi i naturalne elementy wulkaniczne – otoczone czcią jako święte, skamieniałe drzewa, jeziora, źródła i wodospady.
|
|