|
Opis Komitetu Światowego Dziedzictwa:
Dobro światowego dziedzictwa obejmuje 17 stanowisk archeologicznych, położonych w południowej części wyspy Hokkaido i na północy Tohoku. Znajdują się one w bardzo zróżnicowanym krajobrazie: od gór po doliny i obniżenia terenu poniżej poziomu morza, od wewnętrznych zatok po jeziora i rzeki. Dostarczają unikalnych dowodów na rozwój na przestrzeni 10 tysięcy lat kultury preagrarnej, a jednak osiadłej, ludu Jōmon, który miał złożony system wierzeń i obrzędowości. Świadczą o powstaniu, rozwoju i adaptacji do zachodzących zmian społeczności zajmującej się łowiectwem, rybołówstwem i osiadłym zbieractwem, której początki przypadają na ok. 13 tys. lat p. n. e. Duchowy wymiar kultury Jōmon znajduje wyraz w przedmiotach, takich jak naczynia z laki, gliniane tabliczki z odciskami stóp i słynne figurki z wypalanej gliny Dogū, a także w miejscach związanych z obrzędowością, takich jak budowle ziemne i wielkie kręgi kamienne o średnicy dochodzącej do 50 m. To seryjne dobro światowego dziedzictwa zaświadcza o istnieniu osiadłego trybu życia w pradawnych czasach, jeszcze przed pojawieniem się uprawy roli, ilustrując jego rozwój od samych początków do epoki szczytowego rozkwitu tej kultury. |
|